به گزارش خبرگزاري مهر، سال آينده كاوشگري جديد به سياره مشتري فرستاده خواهد شد و مريخگردي با انرژي اتمي بر روي مريخ خواهد نشست، در حالي كه از سويي ديگر قرار است سياره عطارد ميزبان اولين ماهواره مصنوعي خود يعني ماهواره "مسنجر" شود.

كمي نزديكتر به زمين، ناسا در نظر دارد دو كنترل كننده اقليمي را در مدار زمين قرار دهد تا حجم ذرات معلق در هوا و نمك موجود در درياها را محاسبه كنند، اطلاعاتي كه براي ارزيابي دلايل و تاثيرات تغييرات اقليمي بسيار حياتي به شمار مي روند. همچنين ايستگاه بين المللي فضايي نيز به حسگري مجهز خواهد شد كه براي كشف اسرار ضد ماده طراحي و ساخته شده است.

براي مشاهده خلاصه اي از مهمترين و بزرگترين رويدادهاي نجومي كه قرار است در سال 2011 رخ دهد ادامه اين گزارش را به نقل از نشريه ديسكاوري بخوانيد:

گلوري (شكوه): ناسا قصد دارد اسكادراني از فضاپيماهاي جديد خود را به فضا پرتاب كند، پروژه اي كه آغازگر آن فضاپيمايي به نام "گلوري" خواهد بود، اين فضا پيما با هدف مطالعه بر روي دو عنصر حياتي در سيستم اقليمي زمين طراحي شده است: ميزان انرژي دريافتي از سوي خورشيد و نوع و ميزان ذرات معلق در اتمسفر زمين.

به گفته "گرگ كوپ" فيزيكدان خورشيدي لابراتوار مطالعات اتمسفري و فضايي در دانشگاه كلرادو با آغاز سياستگذاري بر اساس اطلاعات به دست آمده از تغييرات جوي، بايد بدانيم كه چه ميزان از اين تغييرات قابل كنترل و چه ميزان از آن طبيعي است. قرار است فضاپيماي "گلوري" در تاريخ 23 فوريه سال 2011 از پايگاه فضايي وندربرگ به فضا پرتاب شود.

پيامهايي از عطارد: فضاپيماي مسنجر ناسا بايد در تاريخ 18 مارچ 2011 سفر 6 ساله خود را با مانوري 15 دقيقه اي و جا دادن خود درون مدار عطارد پايان ببخشد. در صورت موفقيت، "مسنجر" اولين فضاپيمايي خواهد بود كه در مدار يكي از دروني ترين سياره هاي سامانه خورشيدي به حركت و مطالعه خواهد پرداخت.

محققان پيش از اين طي سه پرواز از نزديك فضاپيماي مسنجر در حوالي عطارد اطلاعات جالب توجهي از اين سياره به دست آورده اند، از آن جمله مي توان به نشانه هايي جديد از فعاليتهاي آتشفشاني، اطلاعاتي درباره طوفانهاي مغناطيسي سياره و مواد شيميايي كه توسط بادهاي خورشيدي از اتمسفر نازك عطارد به بيرون پرتاب مي شوند اشاره كرد.

اين مطالعات تنها مطالعاتي پايه و ابتدايي بوده اند و مسنجر طي ماموريت يك ساله اش در سال آينده قصد دارد از سطح و ميدان مغناطيسي اين سياره تصويربرداري و نقشه برداري كرده و به محتويات دروني اين سياره پي ببرد. جستجو براي يافتن يخ در نواحي تاريك قطبي از ديگر اهداف اين فضاپيما است. به گفته "شان سولومون" دانشمند ارشد پروژه مسنجر، زماني كه اين ماموريت آغاز شود، تصويري كاملا متفاوت از سياره عطارد به دست خواهد آمد.

جذب پرتوهاي كيهاني: زماني كه رقابت بر سر توليد ذرات پر انرژي باشد، قدرتمندترين برخورد دهنده هاي ذره اي بر روي زمين نيز نمي توانند با قدرت طبيعت رقابت كنند. از اين رو ناسا در نظر دارد در ماه آوريل اولين ردياب ذره اي جهان را در فضا مستقر كند تا از پرتوهاي كيهاني طبيعي نمونه برداري كند. طيف سنج مغناطيسي آلفا يا AMS مي تواند به ايستگاه فضايي بين المللي وصل شده و از راه دور و به واسطه تيمي از محققان بر روي زمين كنترل شود.

به گزارش مهر، ساموئل تينگ، برنده نوبل و مسئول اين پروژه به همراه تيمي متشكل از بيش از 500 فيزيكدان از 16 كشور جهان از سال 1994 تا كنون مشغول مطالعه و بررسي اين پروژه هستند. به طور قطع هزينه و زماني كه ناسا براي اجراي اين پروژه صرف كرده است ارزش اثبات شدن وجود جهان ضد ماده موازي را خواهد داشت.

واقعيت اين است كه دانشمندان خود نمي دانند پس از آغاز ماموريت AMS بايد به دنبال چه باشند و يا انتظار كشف چه پديده اي را از جذب پرتوهاي كيهاني داشته باشند. به گفته "تينگ" با آغاز اين ماموريت انسان وارد ميداني كاملا جديد مي شود كه پيش بيني يافته هاي احتمالي در آن كاملا غيرممكن است.

نمك زمين: ناسا به همراه آژانس فضايي آرژانتين مي خواهند با همكاري يكديگر ماموريتي را براي اندازه گيري ميزان شوري اقيانوسها آغاز كنند، اطلاعاتي كه مي توان از آن به عنوان قطعه اي گمشده از پازل پيچيده آب و هواي متغيير زمين ياد كرد. بر اساس برنامه ها فضاپيماي آكواريوس در ماه ژوئن پرتاب خواهد شد و با استفاده از گيرنده هاي حساس راديويي ريز موج به صداي طبيعي برخاسته از سوي اقيانوسهاي جهان گوش خواهد سپرد زيرا تمركز نمك در آب اقيانوسها بر روي لرزش آب و صداي ناشي از آن تاثيرگذار است.

به گفته محققان آكواريوس به اندازه اي حساس است كه مي تواند متوجه افزوده شدن هشت قاشق چايخوري نمك به يك گالن آب شود. دانشمندان اميدوارند با دست پيدا كردن به اطلاعات ميزان شوري اقيانوسها بتوانند درك بهتري از ارتباط ميان چرخه جهاني آبها و تغييرات آب و هوا داشته باشند.

بازگشت به مشتري: ماموريت فضاپيماي گاليله به سياره مشتري كه از سال 1995 تا 2003 به طول انجاميد، به اندازه سوالاتي كه موفق به يافتن پاسخهاي آنها شد، در رابطه با بزرگترين سياره سامانه خورشيدي سوالات جديدي به وجود آورد، از جمله اين سوال كه سياره مشتري چگونه به وجود آمده است؟

در ماه آگوست سال 2011 كاوشگر جديدي با نام "ژونو" سفري پنج ساله را آغاز خواهد كرد تا در سال 2016 دور جديدي از مطالعات را بر روي سياره مشتري از سر بگيرد. اين فضاپيما تلاش خواهد كرد اطلاعاتي را در رابطه با منشاء مشتري، ساختار دروني آن، اتمسفر متراكم و لايه مگنتوسفير اين سياره به دست آورد. دانشمندان اميدوارند با دست پيدا كردن به اين اطلاعات جديد بتوانند به نشانه هايي از چگونگي شكل گيري سامانه خورشيدي دست پيدا كنند.

آزمايشگاه علمي مريخي: اين آزمايشگاه كه در سال 2009 به دليل بروز نقص فني تنها فرصت خود را براي سفر به مريخ از دست داد، بايد در 25 نوامبر 2011 سفر خود را به سوي سياره سرخ آغاز كرده و 9 ماه بعد بر روي مريخ فرود بيايد.  دانشمندان تا به حال در مورد مكان فرود آمدن اين مريخ نورد تصميم گيري نكرده اند اما مي دانند در جستجوي چه خواهند بود: هدف آنها يافتن اين خواهد بود كه آيا مريخ هرگز از ساختار مناسب براي ايجاد حيات ميكروبي برخوردار بوده است يا نه؟

مريخ نورد "كيوراسيتي" (كنجكاوي) به منظور جمع آوري و بررسي نمونه هاي خاك و سنگهاي مريخي طراحي و ساخته شده است تا بتواند نشانه هايي از مواد مورد نياز براي شكل گيري حيات را در ميان اين نمونه ها كشف كند. انتظار مي رود اين كاوشگر كه انرژي خود را از فرسايش و انحطاط طبيعي پلوتونيوم به دست خواهد آورد براي يك سال كامل مريخي كه 687 روز است بر روي اين سياره پرسه زده و زمينه ساز ماموريتهاي آينده به سوي مريخ شود.